በጎውን እንምሰል!!

ያ ጠቢብ ያሉት ሰው…. እጅግ ‹‹የተማረ››፣

እጁን ባፉ ጫነ… ጆሮው ደነቆረ፣

‹‹ማር ነው›› ሲባል ከርሞ… ከኮሶ መረረ፣

ሕሊናውን ሽጦ…. ለሆዱ አደረ፣

በማይጠቅም ሥሌት መልካሙን ቀየረ፡፡

በክፋት ቋጠሮ – ጠፍቶ መላቅጡ፣

በቂም በጥላቻ – ወጥቶ ውጥንቅጡ፣

ያስተማሩት ድሆች…

የኳሉ የዳሩት – መደገፊያ ሲያጡ፣

በቀንና ሌሊት – በችግር ሲቀጡ፣

በብሔር በጎሳ እንዲህ ሲናወጡ፣

እርሱ ግድየለሽ ነው እያወቀ በውስጡ፡፡

ግና…!!

ለእግዜር የተገዙ … ሕሊናን ያልሸጡ፣

ከእርግማን የሸሹ … ከአዚም ያመለጡ፣

የጥበብን ውኃ … ለትውልድ ያጠጡ፣

በጥልቅ አሳቢነት መልካምን ያመጡ፣

ጠቢባን፣ ምሁራንም አሉ ለእኛ የተሰጡ፡፡

በጸሎት በምልጃ ለሕዝባቸው ተግተው፣

ፍቅርን ተጎናጽፈው ሰላምን አንግበው፣

አሉ በየዋሻው የበግ ሌጦ ለብሰው፣

በገዳም በደብሩ … በከተማ፣ ጎጡ፣

ብዙ ጀግኖች አሉ ለሀገር የተሰጡ፣

ብዙ ቅኖች አሉ ለሕዝብ የተሰጡ፡፡

‹‹ወዳጅ ሆይ፥ ነፍስህ እንደሚከናወን ፥ በነገር ሁሉ እንዲከናወንልህና ጤና እንዲኖርህ እጸልያለሁ፡፡ ወንድሞች መጥተው አንተን በእውነት እንደምትሄድ ስለ እውነትህ ሲመሰክሩ እጅግ ደስ ብሎኛልና፤ ልጆቼ በእውነት እንዲሄዱ ከመስማት ይልቅ የሚበልጥ ደስታ የለኝም፡፡›› (3ኛ የዮሐንስ መልዕክት ቁጥር 2-4)

• በአባ ያዕቆብ ሊቀጳጳስ- ምሥራቃዊ ወመስአዊ ዘኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተክርስቲያን