‹‹ፌዴራሊዝምና መልካም አስተዳደር በኢትዮጵያ›› በሚል መድረክ፣ ቀደም ሲል ከተካሄደው ውይይት በመነሳት ‹‹ኢሕአዴግ ርዕዮተ ዓለማዊ ለውጥ እያመጣ ነው?›› በሚል አንዳንድ ሐሳቦች እየቀረቡ መሆኑ ይታወቃል፡፡

የዚህ ጽሑፍ አቅራቢ ሰኔ 16 ቀን 2010 ዓ.ም. በጠቅላይ ሚኒስትር ዓብይ አህመድ (ዶ/ር) የድጋፍና የምሥጋና ሠልፍ ላይ በመስቀል አደባባይ በእስጢፋኖስ አቅጣጫ ተሠልፌ ነበር፡፡ በሠልፉ ላይ ከአንድ ባልና ሚስት አዛውንቶች ጋር አብረን ቆመን የዶ/ር ዓብይን መምጣት እንጠባበቅ ነበር፡፡

ቀኑ ነሐሴ 12 ቀን 2010 ዓ.ም. ነበር፡፡ በጠዋቱ የልጆች የቡሔ ጭፈራ ድምፅ ከእንቅልፌ ቀሰቀሰኝ፡፡ አማራጭ አልነበረኝምና እንደተለመደው ቁርሴን በልቼ ከጨረስኩ በኋላ ሁልጊዜ ቅዳሜ እንደማደርገው ሁሉ፣ ቤቴ ከሚገኝበት ቦሌ ቡልቡላ  ጀምሬ እስከ ሳሪስ ድረስ በእግሬ ለመጓዝ ስል እየተጣደፍኩ ወጣሁ፣ ስፖርት መሆኑ ነው፡፡

‹‹መጽሐፍ መግዛት ብዙ ገንዘብን በትንሽ ገንዘብ መግዛት ነው፤›› ይህን ጥቅስ ያገኘሁት ከሃያ ዓመት በፊት በአዲስ አበባ ከተማ ከሚገኙ የሜጋ መጻሕፍት መደብሮች ውስጥ በአንዱ ነው፡፡ ድንቅ ጥቅስ ነው፡፡

ባህል ሰዎች በአንዱ ወይም በሌላ ራሳቸውን የሚገልጹበት ወይም የሚያሳውቁበት ባህሪያቸውን፣ ልምዳቸውን፣ ተሞክሯቸውንና ግንዛቤያቸውን የሚያጠቃልል ነው፡፡ ባህል ከዚህም በተጨማሪ የሰው ልጅ ለመኖር ከተፈጥሮ ጋር ያደረገውንና የሚያደርገውን ትግል፣ እምነቱን፣ በተሞክሮ ያገኛቸውን፣ አመለካከቱን፣ ፀባዩን፣ ምርቱንና የአመራረት ሥልቱን፣ እንደ ማኅበራዊ ህልው ፍጡር ፍላጎቱን ዕውን ለማድረግ የሚጠቀምባቸውን ወዘተ

ግንቦት 8 ቀን 2010 ዓ.ም. በወጣው የሪፖርተር ዕትም 601,000  የሥራ መስኮች የሚፈጥርበት የፕሮጀክት ሐሳቤ ‹‹ማሳሰቢያ ለክቡር ጠቅላይ ሚኒስትር›› በሚል ርዕስ ታትሞ መቅረቡ ይታወሳል፡፡

በትምህርት፣ በግብርና፣ በጤና እንዲሁም በኢንዱስትሪ ዘርፎች ሳይንስንና ሳይንሳዊ አስተሳሰብን ሕዝባዊ ለማደረግ እየተሞከረ ነው፡፡ ከቅርብ ጊዜ ወዲህ ለሳይንስና ቴክኖሎጂ፣ በሳይንስና የቴክኖሎጂ ሚኒስቴር መሥሪያ ቤት ልዩ ትኩረት እየተሰጠ ነው፡፡

ዓለም እዚህ የደረሰችው በዕውቀት እንጂ በቋንቋ አይደለም፡፡ ሰዎች ዓለምን የሠሯት ዕውቀትን እየተመጋገቡ ነው፡፡ ዕውቀትን ለመመጋገብ ቋንቋን ግብዓት አደረጉት እንጂ በቋንቋ ብቻ ታጥረው አልቀሩም፡፡

የአገሬ ሰው የውስጡን ቁጭት መግለጽ ቢከብደው አሁንም አሁንም ‹ወይ ነዶ!  ወይ ነዶ!› ይላል፡፡ ለማንስ አቤት ይባላል? እንዴትስ ሰሚ ይታጣል? ለምንስ ዝምታን እንመርጣለን? ወይም የእኛ አይደለምን? ብሔራዊ ሀብታችንስ፣ ማንነታችንስ አይደለምን?

ሦስት ዓመት ሆኖታል፡፡ ቤቴ አካባቢ ቆሜ ሰው ስጠብቅ ጎን ለጎን የተቀመጡ ጉልት ቸርቻሪዎች ሲነጋገሩ የሰማሁት ነበር፡፡ አንደኛዋ ‹‹ልጅሽ አሁን እንዴት ነው?›› ብለው ይጠይቃሉ፡፡ ‹‹የመንግሥት ሥራ ከለቀቀ በኋላ ለእኔም ተርፏል፤›› ብለው ይመልሳሉ፡፡ ‹‹የአንቺስ? አሁንም የመንግሥት ሥራ ላይ ነው?››