ከታሪካዊው የኢሕአዴግ ሥራ አስፈጻሚ የ17 ቀናት ስብሰባ ወዲህ አገራችን ኢትዮጵያ ዳግም ወደ ለውጥ ጎዳና የምትጓዝበት ጎዳና መጠረጉን፣ እኛ ኢትዮጵያውያን ብቻ ሳንሆን ዓለም አቀፉ ኅብረተሰብ ሳይገባው አልቀረም፡፡ የምድራችንን የዕለት ተዕለት ልብ ምት የሚከታተሉትና በፍጥነትም ለታዳሚዎቻቸው በማቅረብ አቻ የማይገኝላቸው ታላላቆቹ የምድራችን የመገናኛ ብዙኃን ሳይቀሩ ትኩረት ከሚሰጧቸው ሰሞንኛ ክስተቶች ውስጥ፣ በኢትዮጵያ እየተካሄደ የሚገኘው የፖለቲካ እንቅስቅሴ አንዱ መሆን ከጀመረ ሰነባብቷል፡፡

በአዲስ አበባ በቅርቡ የተጠራው የኢሕአዴግ ሥራ አስፈጻሚ ኮሚቴና እሱን ተከትሎ መቀሌ ላይ ያስቻለው የሕወሓት ማዕከላዊ ኮሚቴ በሁለት ተመሳሳይ ጉዳዮች ላይ የተለያዩ አቋሞችን እንዳራመዱ፣ ከየከተሙባቸው ሥፍራዎች ባወጧቸው መግለጫዎች ነግረውናል፡፡

‹‹ነብይ በአገሩ አይከበርም›› የሚባል አባባል አለ፡፡ በኢትዮጵያ ውስጥ ሲሆን ደግሞ፣ አለመከበር ብቻ ሳይሆን በአገሩ ውስጥም እንዲኖር አይፈቀድለትም፡፡ ‹ነብይ› ስል በሃይማኖታዊ አገላለጽ እንደ ሚታወቁት ትንቢት የሚናገሩትን ሰዎች ለማውሳት ፈልጌ አይደለም፡፡ እንዲያውም ትኩረቴ ሃይማኖታዊ ሳይሆን በተቃራኒው ፖለቲካዊ (ምድራዊ) ነው፡፡

‹‹ኢትዮጵያዊነት ኃይል ነው›› በሚል ርዕስ ግንቦት 29 ቀን 2010 ዓ.ም. አንድ አስተያየት አዘል መጣጥፍ ባለፈው ሳምንት ማስነበቤ ይታወሳል፡፡ በርካታ አንባቢያን አዎንታዊ አስተያየቶችን በመስጠት ሰፋ አድርጌ እንዳቀርብ ስላበረታቱኝ፣ ቀጣይ ጽሑፍ እንዳዘጋጅ አነሳስቶኛልና እነሆ በፍቅር እንድታነቡ ጋብዣለሁ!

በአገሪቱ እየታየ ያለው ሁለንተናዊ መረጋጋት፣ በተለይም የማኅበረሰብን ፖለቲካ ከማረጋጋት ጋር በተያያዘ እመርታው አጥጋቢና አስደሳች እየሆነ ይገኛል፡፡ ለዚህም አዲሱ ጠቅላይ ሚኒስትር ሚናቸው በጣም ከፍተኛ ነው፡፡ እርግጥ ነው በአንዳንዱ ውሳኔያቸው ፕሬዚዳንታዊ ሲስተም ከሚጠቀሙ አገሮች ጋር ተመሳሳይ የሚያደርጋቸው ነገሮች እየታዩ ነው፡፡ ለዚህ ማሳያ የአገሪቱ መሪን የሥልጣን ዘመን ሁለት የምርጫ ዘመን ለማድረግ እሠራለሁ ማለታቸው ነው፡፡

በአገራችን ረዥም ዕድሜ ካስቆጠሩት ህያው አባባሎች አንዱ ‹‹ዕድሜ መስታወት ነው››፣ በመሆኑም ብዙ ነገር ያሳያል የሚለው ነው፡፡ አባባሉ ለሁላችንም ባይሆንም ለብዙዎቻችን ብዙ ጊዜ ከታላላቆቻችን የምንሰማው አባባል ስለሆነ፣ አዲስ ይሆናል ብዬ አልገምትም፡፡ በእርግጥም ዕድሜ በጊዜ ሒደት ብዙ ነገሮችን ያሳያል፡፡ መልካምና መልካም ያልሆኑ ነገሮችን ያሰማል፣ ያስተናግዳልም፡፡

በዘመናችን የዓለም ሕዝብ የደረሰበት ሥልጣኔ ባመጣው ተፅዕኖ ምክንያት የአገራችን ሕዝብ አስተሳሰብ እየተቀየረ መሆኑ ሀቅ ነው፡፡ አስተሳሰብ ደግሞ የሰዎችን ሁሉንም ነገር ይመራል፡፡ ለመኪና መሪ ከሆነ ለሰው ልጅ ደግሞ አስተሳሰቡ ነው፡፡

ከጥቂት ሳምንታት በፊት ከደቡብ ወደ አዲስ አበባ በግምት ከምሽቱ ሁለት ሰዓት እጓዝ ነበር፡፡ ከዝዋይ አልፌ መቂ ከተማ ከመግባቴ በፊት አንድ ሰው በመንገድ ላይ በማይጠበቅ ጉድጓድ ውስጥ ወድቆ አየሁና በጣም ተደናገጥኩ፡፡ አጠገቡ ስደርስ ደግሞ ሞተር ብስክሌት ከእርሱ አለፍ ብሎ ተገልብጦ ወድቋል፡፡ ይህ ሰው ከወደቀበት በግምት 200 ሜትር ርቀት ጥቂት መኪኖች ቆመዋል፡፡ በትክክል ባልሰማም በእኔ ግምት ስለዚህ አደጋ እየተወያዩ ይመስላል፡፡

ይህን ጽሑፍ ያዘጋጀሁት በነሐሴ 2009 ዓ.ም. ነበር፡፡ በወቅቱ የባለቤቴን ሳንሱር ማለፍ ስላልቻለ (ማዕከላዊ ያስልካል ወይስ አያስልክም የሚለውን) እንዲቀመጥ ተፈረደበት፡፡ አሁን ደግሞ ሳላስበው ራሴን ኦስሎ ውስጥ አገኘሁት፡፡ ተመሳሳይ ገጠመኞችን እንደገና ተጋፈጥኩና ቢያንስ አሁን ማዕከላዊ ተዘግቷል፣ ባለቤቴም ጋዜጣ የማንበብ ልማድ ስለሌላት የመታየት ዕድሉ ጠባብ ነው ብዬ ጽሑፌን ለኅትመት ለመላክ ወሰንኩ፡፡ ምሥጋና ይድረሰውና ‹‹እግዚአብሔር በክንፉ ከወሰደኝ›› ምድረ ሰሜን አሜሪካ በክንፍ እየመለሰኝ ነው፡፡

ፌዴራሊዝም አሁን ባለችው ዓለም ቢያንስ ሁለት ምዕተ ዓመት ዕድሜን ያስቆጠረ መሆኑ የሚታወቅ ነው፡፡ በአፍረካ መንግሥታዊ ሥርዓቱ ጎልቶ ሲወጣ የታየው ግን ቢያንስ ከአራት አሥርት ዓመታት ወዲህ ባለው ጊዜ ውስጥ ነው ለማለት ይቻላል፡፡ እነ ናይጄሪያ፣ ደቡብ አፍሪካና ኢትዮጵያን ለአብነት ማንሳትም ይቻላል፡፡  በእርግጥ መንግሥታዊ አወቃቀርና ርዕዮተ ዓለም የሚምታቱበት አጋጣሚ ብዙ በመሆኑ ቀላል ቁጥር የሌላቸው ወገኖች ፌዴራሊዝምን እንደ አንድ ፖለቲካዊ ርዕዮት ሲመለከቱት ይስተዋላል፡፡